Türkçesi aşağıda
LOOKING ELSEWHERE BEING THERE
An exhibition in cooperation with the Embassy of Italy and the Embassy of Austria in Türkiye
Artists
Başak Altın, Antonella Anselmo, Flavia Bigi, Songül Boyraz, Cristina Calderoni, Chiara Campanile, Ilaria Carli Paris,
Casaluce-Geiger, Pablo Chiereghin, Tom Eller, Luca Faccio, Karin Ferrari, Cristina Fiorenza, Julia Frank, Gianmaria Gava,
Michela Ghisetti, Chiara Giorgetti, Siggi Hofer, Brigitte Mahlknecht, Pınar Öğrenci, Klaus Pobitzer (aka Felix Grütsch),
Lucia Riccelli, Linus Riepler, Gabriele Rothemann, Ryts Monet, Franziska Schink, Eva Schlegel, Luca Sposato,
Esther Stocker, Alberto Storari, Nazım Ünal Yilmaz, Federico Vecchi, and Erwin Wurm
Curated by Marcello Farabegoli
Co-curators: Charlotte Aurich & Pablo Chiereghin
25 Sept. – 3 Nov. 2024
Opening 24 September 2024
Opening speeches by the Italian Ambassador Giorgio Marrapodi, the Austrian Ambassador Gabriele Juen,
the Turkish Deputy Minister of Foreign Affairs Mehmet Kemal Bozay, and the curator Marcello Farabegoli
in presence of the Deputy Turkish Minister of Culture and Turism Gökhan Yazgi
CerModern Arts Center
Ankara, Türkiye
www.cermodern.org
Exhibition views (first very small selection): www.marcello-farabegoli.net/cermodern_exhibition-views/
Pictures of the opening (first very small selection): www.marcello-farabegoli.net/cermodern_opening
What does it mean to direct one’s gaze elsewhere? The group exhibition “Looking Elsewhere Being There” explores the concept of movement as an intrinsic element of place. Initiated by the Embassy of Italy in Türkiye in collaboration with Marcello Farabegoli Projects and the CerModern Arts Center in Ankara, it illuminates artistic practices that cross borders and engages with movement as it relates to place, emphasising transformation, transition, and translation. Being somewhere inherently involves positioning and orientation: From what vantage point do we perceive a place? How do we situate ourself within the web of relationships? As a complex weave of political, cultural, and material histories, this idea of place demands innovative narratives and methods of inquiry to explore its contours and boundaries. By bringing together artistic practices that have evolved from this mode of movement, the group show aims to uncover the surprising connections and images that constitute spatial and social relations, offering space for perspectives of looking, moving, and being elsewhere.
The exhibition is organised in cooperation with the Embassy of Italy and the Embassy of Austria in Türkiye, supported by the
Federal Ministry Republic of Austria for European & International Affairs and by the Federal Ministry Republic of Austria for Arts, Culture, Civil Service and Sport, and is curated by Marcello Farabegoli and co-curated by Charlotte Aurich and Pablo Chiereghin.
...
First of all, let’s look at the title of the exhibition, “Looking Elsewhere Being There”, which deliberately sounds somewhat enigmatic.
What does it mean to look elsewhere? The concept of elsewhere somehow expresses a break between the current space – geographical, social, cultural, emotional etc. – and all that it is not. Furthermore, elsewhere seems to go beyond the subjective presence and its network in society, becoming a kind of reminding presence of possible other scenarios and existences. It offers a coexistence of diverse self and others, a series of possible worlds, which manifest realities that are not the ones we are living in.
To be a little more specific when we look somewhere else, for example because we want or have to move there, we would expect that we are actually in a specific place, in the here and now, so to speak – for this reason in the second part of the title we might write “Being Here”. In contrast to this, “Being There” indicates that we are still somewhere else, perhaps facing in a completely different direction to what we are looking for. Or we see ourselves from the outside, i.e. that we are already “travelling” with our consciousness to our imaginary destination.
And what is the relation to being somewhere? Being somewhere always entails a moment of positioning and mapping: From what position do we look at a place? Where do we place ourselves in the net of relations?
In this sense, the group show sets off with the idea of movement as constituent element of place: it is set in a net of relations between other places and its agents. As an entangled knot of political, cultural and material histories this idea of place calls for innovative narratives and modes of questioning in order to trace its lines and fringes. The exhibition project therefore looks at artists who deal with forms of movements in relation to a place in the sense of transformation, transition and translation. No wonder then that most of the participating artists from Italy, Austria and Türkiye, do not live in their countries of origin or are very often on the move.
Another peculiar aspect of the exhibition is that most of the artists live in Vienna. This is not a choice but rather an initial condition due to the past of the exhibition’s initiators. Yet what more fertile ground could have been found than Vienna, which is also historically closely linked to Italy and Türkiye? In addition, the aspects and stories of migration can be found in the bits and pieces which form the togetherness of the city: in the line of a migration law, in tags on the city’s walls, through personal items that talk of life stories, or images and terms in the collective memory. What imaginaries of a city and its practices, however scattered or fragmented, can translate the ongoing dialogue between people and their relation to the place?
Finally, an important element of the exhibition is the idea of relational places and transport, which introduces a gesture of opening, an allowance to move on in other ways. What do we take with us on the way? The figure of transport opens other models of thinking about the state of being somewhere. Taking something from one place to the other asks about the moment of translation and transition and brings the process of movement into focus. The transported element introduces the idea of a messenger and its specific power of building a bridge between seemingly far away contexts.
Originally the artists were asked to lend works of art that in principle fitted in a metaphorical suitcase or bag, in other words, to contribute works whose size and materiality reflected the state of being handled when on the move. This fact fits very well with the idea of a carrier bag as the author Ursula K. Le Guin put it in her 1986 essay in regard to fiction. Contrasting to explain culture as originated by the figure of heroes, who have to conquer the other using “long, hard objects for sticking, bashing, and killing”, Le Guin offers the carrier bag as a means of transport for the bits and pieces that form a story. The bag entails being able to pick up useful, edible or beautiful things, to let them move upside down in the bag while walking, to look at them one by one, to share and consume and give them away again. The metaphorical carrier bag or suitcase thus becomes a metaphor itself: they are associated with travel in general, with vacations or doing business, but can also be related to fleeing from the horrors of persecution and war, and stand out as a symbol of collecting and preserving, which opposes that of breaking up and destroying and becomes a memorial of peace.
By bringing together different artistic practices that have mainly evolved from the mode of moving elsewhere and its inclinations, the show “Looking Elsewhere and Being There” aims at the surprising connections and images that constitute these spatial and social relations. Rather than their being tied to an idea of city walls or nation state, the show gives space to works of art that open up the perspective of moving and being elsewhere.
Of course, the exhibition is not intended to provide exhaustive answers to all the questions mentioned above, but through the many “art fragments” on display, it will hopefully provide possible approaches to find answers or even raise further questions that develop fractally like numerous new branches from a lush tree full of different innards and life.
Charlotte Aurich, Pablo Chiereghin and Marcello Farabegoli
Concluding remarks
From 2014 to 2017, I curated a series of contemporary art exhibitions on behalf of Ambassador Giorgio Marrapodi at the Metternich Palace, the seat of the Embassy of Italy in Vienna. Among the artists I presented then were Pablo Chiereghin, Gianmaria Gava and Esther Stocker, who are also present in the exhibition “Looking Elsewhere Being There”.
In the meantime, ambassador Marrapodi has been appointed to Türkiye. I had already been in contact with him for some time concerning an exhibition at the CerModern Arts Center in Ankara. What a nice surprise then to receive confirmation from the Embassy of Italy in Türkiye in spring 2024 that I could curate the exhibition. Due to the tight schedule, I decided to invite mainly artists with whom I had already worked in the past or with whom I was already in contact with a view to future exhibitions. As at the beginning of this adventure I was not sure if I would be able to find additional funds to afford the expensive transport of art, I decided to ask the artists to lend us relatively small, easily transportable works, which in principle fitted into one suitcase. So the idea was born in my mind to set up the exhibition with numerous small-format works, leaving them to emerge like so many fragments of a large mosaic in the imposing exhibition space of CerModern’s Güney Hangar gallery. Going against the trend of large formats and placing lots of small works in a quite huge space challenged me, even if some exceptions came up when defining the works to be exhibited. Together with Charlotte Aurich and Pablo Chiereghin, who assist me as co-curators, we then forged a concept mouldable to the wide constellation of artists – more than thirty – that I had in mind to invite. As this is an exhibition organised mainly together with the Embassy of Italy, we naturally concentrated on Italian artists – there are many in Vienna and the surrounding area, such as those mentioned above, but also Antonella Anselmo, Chiara Campanile, Ilaria Carli Paris, Casaluce-Geiger, Tom Eller, Luca Faccio, Karin Ferrari, Cristina Fiorenza, Julia Frank, Michela Ghisetti, Siggi Hofer, Brigitte Mahlknecht, Klaus Pobitzer (aka Felix Grütsch), Lucia Riccelli, Gabriele Rothemann (a German and Italian citizen), Ryts Monet, Franziska Schink, Alberto Storari and Federico Vecchi, many of them from South Tyrol where I grew up. The rather large number of Italian artists living in Vienna shown in this exhibition thus also provides a good insight into the diversity, quality and creativity of this heterogeneous group. Further, a small selection of artists living in Italy but for various reasons linked to Vienna, such as Flavia Bigi, Cristina Calderoni, Chiara Giorgetti and Luca Sposato. Then we also decided to ask some Austrian artists whom we greatly appreciate, such as Linus Riepler, Eva Schlegel and Erwin Wurm to participate in the exhibition – Schlegel and Wurm are leading artists in Austria and very well known worldwide. And finally, I am very happy that we were also able to bring some renowned Turkish artists, partly living in Vienna and Berlin, to the exhibition, namely Başak Altın, Songül Boyraz, Pınar Öğrenci and Nazim Ünal Yilmaz, thus uniting the three countries involved in this exciting project on an artistic level.
Marcello Farabegoli
Acknowledgements
To the exhibited Artists, the Italian Ambassador Giorgio Marrapodi, the Austrian Ambassador Gabriele Juen, the Turkish Deputy Minister of Foreign Affairs Mehmet Kemal Bozay, the Deputy Turkish Minister of Culture and Turism Gökhan Yazgi, the team of the Italian Embassy – especially the head of the cultural office Dario Sabbioni, the cultural attaché Maria Luisa Scolari, and Şükran Çubuk Erdirik –, the team of the Austrian Embassy – especially cultural attaché Bastian Würkner –, to the Federal Ministry Republic of Austria for European & International Affairs – especially Ambassador Christoph Thun-Hohenstein and the Head of Unit Exhibitions & Digital Media Thomas Kloiber, as well to the Federal Ministry Republic of Austria for Arts, Culture, Civil Service and Sport, to the director of CerModern Zihni Tümer and his team – especially Esma Meydan, Fazli Atas, Ayşe Sude Ordu, Iraz Mursaloğlu, and Oğulcan Ersöz –, and to all the supporters of this exhibition – especially Sergio Giannella for support the project, Clemens Haslinger from Achill & Söhne for donating the sneakers for the work by Erwin Wurm, Georg Ortner from Bopart, Walter Stefan Fuchs from Seipt Insurance Brooker, Marcus Geiger from Geiger & Partner Insurance Brooker, Harald Lassmann from Lassmann International Logistic, Peter Kraus, and Hana Usui.
Contact:
Marcello Farabegoli
Marcello Farabegoli Projects
Rauscherstr. 12 / 24, 1200 Vienna, Austria
www.marcello-farabegoli.net
E office@marcello-farabegpoli.net
M + 43 660 143 52 54
***
Başka Yere Bakmak, Orada Olmak
İtalya Büyükelçiliği ve Avusturya Büyükelçiliği işbirliğiyle sergi
Sanatçılar
Başak Altın, Antonella Anselmo, Flavia Bigi, Songül Boyraz, Cristina Calderoni, Chiara Campanile, Ilaria Carli Paris,
Casaluce-Geiger, Pablo Chiereghin, Tom Eller, Luca Faccio, Karin Ferrari, Cristina Fiorenza, Julia Frank, Gianmaria Gava,
Michela Ghisetti, Chiara Giorgetti, Siggi Hofer, Brigitte Mahlknecht, Pınar Öğrenci, Klaus Pobitzer (aka Felix Grütsch),
Lucia Riccelli, Linus Riepler, Gabriele Rothemann, Ryts Monet, Franziska Schink, Eva Schlegel, Luca Sposato,
Esther Stocker, Alberto Storari, Nazım Ünal Yilmaz, Federico Vecchi, and Erwin Wurm
Küratör: Marcello Farabegoli
Ortak Küratörler: Charlotte Aurich ve Pablo Chiereghin
25 Eylül – 3 Kasım 2024
Açılış 24 Eylül 2024
İtalya Büyükelçisi Giorgio Marrapodi, Avusturya Büyükelçisi Gabriele Juen, Türkiye Dışişleri Bakan Yardımcısı Mehmet Kemal Bozay ve küratör Marcello Farabegoli'nin Türkiye Kültür ve Turizm Bakan Yardımcısı Gökhan Yazgı'nın huzurunda açılış konuşmaları
CerModern Sanatlar Merkez
Ankara, Türkiye
www.cermodern.org
Gözünü başka bir yere dikmek ne anlama gelir? “Başka Bir Yere Bakmak, Orada Olmak” adlı grup sergisi, hareket kavramını mekanın içsel bir unsuru olarak ele alıyor. İtalya Büyükelçiliği’nin, Marcello Farabegoli Projects ve CerModern Sanatlar Merkezi ile işbirliği içinde başlattığı sergi, sınırları aşan ve mekanla ilişkisi olan hareketle ilgilenen sanatsal pratikleri aydınlatıyor; dönüşümü, geçişi ve tercümeyi vurguluyor. Bir yerde olmak, doğası gereği konumlandırma ve yönelimi içerir: Bir yeri hangi bakış açısından algılıyoruz? Kendimizi ilişkiler ağı içinde nasıl konumlandırıyoruz? Politik, kültürel ve materyal tarihlerin karmaşık bir örgüsü olarak bu mekan fikri, konturlarını ve sınırlarını keşfetmek için yenilikçi anlatılar ve sorgulama yöntemleri talep ediyor. Bu hareket biçiminden evrimleşen sanatsal pratiklerini bir araya getirerek, bu grup sergisi mekansal ve sosyal ilişkileri oluşturan şaşırtıcı bağlantıları ve imgeleri ortaya çıkarmayı, ve başka bir yerde bakma, hareket etme ve olma perspektifleri için alan sunmayı amaçlıyor.
Bu sergi, İtalya Büyükelçiliği ve Avusturya Büyükelçiliği işbirliğiyle, Avusturya Cumhuriyeti Avrupa ve Uluslararası İlişkiler Bakanlığı ve Avusturya Cumhuriyeti Sanat, Kültür, Kamu Hizmeti ve Spor Bakanlığı tarafından desteklenerek düzenleniyor. Serginin küratörlüğünü Marcello Farabegoli, küratörlüğünü Charlotte Aurich ve Pablo Chiereghin üstleniyor.
...
Öncelikle serginin ismine bakalım: “Başka Yere Bakmak, Orada Olmak”, ki bu başlık kulağa kasıtlı olarak biraz muğlak geliyor.
Başka bir yere bakmak ne anlama gelir? Başka bir yer kavramı bir şekilde mevcut mekan -coğrafi, toplumsal, kültürel, duygusal vb.- ile olmadığı her şey arasındaki bir kopuşu ifade eder. Dahası, başka bir yer toplumdaki öznel varlığın ve ağının ötesine geçerek olası diğer senaryoların ve varoluşların bir tür hatırlatıcı varlığı haline gelir. Çeşitli benlik ve diğerlerinin bir arada var olmasını ve içinde yaşamadığımız bir dizi olası dünyayı sunar.
Biraz daha spesifik olmak gerekirse, başka bir yere baktığımızda -örneğin oraya gitmek istediğimiz veya gitmek zorunda olduğumuz için- aslında belirli bir yerde, bir başka deyişle, şimdi ve burada olduğumuzu umarız. Bu nedenle başlığın ikinci kısmına "Burada Olmak" yazabilirdik. Bunun aksine, "Orada Olmak" hala başka bir yerde olduğumuzu, belki de aradığımızdan tamamen farklı bir yöne baktığımızı gösterir. Ya da kendimizi dışarıdan görürüz, yani bilincimizle hayali varış noktamıza doğru zaten "seyahat ettiğimizi" görürüz.
Peki bir yerde olmak nedir? Bir yerde olmak, her zaman bir konumlandırma ve haritalama anını gerektirir: Bir yere hangi konumdan bakarız? İlişkiler ağında kendimizi nereye yerleştiririz?
Bu anlamda, bu grup sergisi hareketin mekanın kurucu unsuru olduğu fikriyle yola çıkar; diğer yerler ve onların temsilcileri arasındaki ilişkiler ağında yerini alır. Politik, kültürel ve materyal tarihlerin iç içe geçmiş bir ilmeği olarak bu mekan fikri, çizgilerinin ve sınırlarının izini sürmek için yenilikçi anlatılar ve sorgulama biçimleri gerektirir. Bu nedenle sergi projesi, dönüşüm, geçiş ve çeviri anlamında bir mekanla ilişkili hareket biçimleriyle ilgilenen sanatçılarla ilgileniyor. Dolayısıyla İtalya, Avusturya ve Türkiye'den katılan sanatçıların çoğunun kendi ülkelerinde yaşamaması veya çok sık hareket halinde olması şaşırtıcı değildir.
Serginin bir diğer sıra dışı yanı ise, sanatçıların çoğunun Viyana’da yaşıyor olması. Bu bir tercih meselesi değil, serginin başlatıcılarının geçmişinden kaynaklanan bir başlangıç koşulu. Ancak tarihsel olarak İtalya ve Türkiye ile de sıkı bağları olan Viyana’dan daha verimli bir zemin bulunabilir miydi? Ayrıca, göçün unsurları ve hikayeleri, şehrin birlikteliğini oluşturan küçük parçalarda bulunabilir: bir göç yasası doğrultusunda, şehrin duvarlarındaki etiketlerde, hayat hikayelerini anlatan kişisel eşyalarda veya kolektif hafızadaki imgelerde ve terimlerde. Bir şehrin ve pratiklerinin, ne kadar dağınık veya parçalı olursa olsun, hangi imgeleri insanlar ve mekanla ilişkileri arasındaki süregelen diyaloğu tercüme edebilir?
Son olarak, serginin önemli bir unsuru, başka şekillerde hareket etme izni sunan ilişkisel yerler ve ulaşım fikridir. Yolda yanımızda ne götürüyoruz? Ulaşım figürü, bir yerde olma durumu hakkında düşünmenin başka modellerini ortaya çıkarır. Bir şeyi bir yerden diğerine götürmek, çeviri ve geçiş anını sorgular ve hareket sürecini odağına alır. Taşınan unsur, bir habercinin fikrini ve görünüşte birbirine uzak bağlamlar arasında bir köprü kurma konusundaki spesifik gücünü tanıtır.
Başlangıçta sanatçılardan, prensip olarak metaforik bir valize veya çantaya sığan sanat eserlerini sergiye vermeleri, yani hareket halindeyken elle tutulma durumunu yansıtan boyut ve materyalliğe sahip eserlerle katkıda bulunmaları istendi. Bu gerçek, yazar Ursula K. Le Guin'in kurgu üzerine yazdığı 1986 tarihli makalesinde belirttiği gibi, bir taşıma çantası fikrine çok iyi uyuyor. Kültürü, "uzun, sert nesneler kullanarak bıçaklamak, vurmak ve öldürmek" zorunda olan kahraman figüründen kaynaklanan bir şey olarak açıklamak yerine, Le Guin taşıma çantasını bir hikayeyi oluşturan küçük parçalar için bir ulaşım aracı olarak sunuyor. Çanta, yararlı, yenilebilir veya güzel şeyleri içine alabilmeyi, yürürken onların çantada bir aşağı-bir yukarı hareket etmelerine izin vermeyi, bunlara tek tek bakabilmeyi, paylaşabilmeyi, tüketebilmeyi ve geri verebilmeyi gerektirir. Metaforik taşıma çantası veya valiz böylece kendi başına bir metafor haline gelir: Genel olarak seyahatle, tatillerle veya iş yapmakla ilişkilendirilirler, ancak aynı zamanda zulüm ve savaşın dehşetinden kaçışla da ilişkilendirilebilirler ve parçalama ve yok etmenin aksine toplama ve korumanın bir sembolü olarak öne çıkarlar ve bir barış anıtı haline gelirler.
“Başka Bir Yere Bakmak, Orada Olmak” adlı sergi, esas olarak başka bir yere taşınma modundan ve eğilimlerinden evrilen farklı sanatsal pratikleri bir araya getirerek, bu mekansal ve toplumsal ilişkileri oluşturan şaşırtıcı bağlantıları ve imgeleri merkezine almayı hedefliyor. Şehir duvarları veya ulus-devlet fikrine bağlı olmaktan ziyade, sergi başka bir yere taşınma ve olma perspektifini açan sanat eserlerine yer veriyor.
Elbette serginin yukarıda bahsedilen tüm sorulara kapsamlı yanıtlar vermesi beklenmiyor; ancak sergilenen çok sayıdaki "sanat parçası" aracılığıyla, farklı iç organlar ve yaşamlarla dolu yemyeşil bir ağaçtan sayısız yeni dal gibi fraktal olarak gelişen yanıtlar bulmak veya hatta daha fazla soru ortaya çıkarmak için olası yaklaşımlar sunması umuluyor.
Charlotte Aurich, Pablo Chiereghin ve Marcello Farabegoli
Son sözler
2014'ten 2017'ye kadar, Viyana'daki İtalya Büyükelçiliği'nin merkezi olan Metternich Sarayı'nda Büyükelçi Giorgio Marrapodi adına bir dizi çağdaş sanat sergisi küratörlüğünü yaptım. O zamanlar sunduğum sanatçılar arasında Pablo Chiereghin, Gianmaria Gava ve Esther Stocker da vardı; onlar da "Başka Bir Yere Bakmak, Orada Olmak" sergisinde yer alıyorlar.
O sırada, Büyükelçisi Marrapodi Türkiye'ye atandı. Kendisiyle Ankara CerModern Sanatlar Merkezi'nde bir sergi için bir süredir iletişim halindeydim. 2024 baharında İtalya Büyükelçiliği'nden serginin küratörlüğünü yapabileceğime dair onay almak ne hoş bir sürpriz oldu. Yoğun program nedeniyle, daha önce birlikte çalıştığım veya gelecekteki sergiler için iletişim halinde olduğum sanatçıları davet etmeye karar verdim. Bu maceranın başında sanat eserlerinin pahalı nakliyesini karşılayabilecek ek fon bulabileceğimden emin olmadığım için, sanatçılardan bize prensipte bir valize sığan, nispeten küçük, kolay taşınabilir eserler sunmalarını istemeye karar verdim. Böylece, CerModern'in Güney Hangar galerisinin görkemli sergi alanında büyük bir mozaiğin birçok parçası gibi ortaya çıkmalarını sağlayarak, çok sayıda küçük formatlı eserle sergiyi kurma fikri aklıma geldi. Büyük formatların trendine karşı gelip çok sayıda küçük eseri oldukça büyük bir alana yerleştirmek beni zorladı, sergilenecek eserleri tanımlarken bazı istisnalar ortaya çıksa bile. Eş küratörler olarak bana yardımcı olan Charlotte Aurich ve Pablo Chiereghin ile birlikte, davet etmeyi düşündüğüm otuzdan fazla sanatçıdan oluşan geniş bir sanatçı grubuna göre şekillendirilebilen bir konsept oluşturduk. Bu, esasen İtalya Büyükelçiliği ile birlikte düzenlenen bir sergi olduğundan, doğal olarak İtalyan sanatçılara yoğunlaştık - yukarıda belirtilenler gibi Viyana ve çevresinde çok sayıda sanatçı var, ancak aynı zamanda Antonella Anselmo, Chiara Campanile, Ilaria Carli Paris, Casaluce-Geiger, Tom Eller, Luca Faccio, Karin Ferrari, Christina Fiorenza, Julia Frank, Michela Ghisetti, Siggi Hofer, Brigitte Mahlknecht, Klaus Pobitzer (diğer adıyla Felix Grütsch), Lucia Riccelli, Gabriele Rothemann (bir Alman ve İtalyan vatandaşı), Ryts Monet, Franziska Schink, Alberto Storari ve Federico Vecchi gibi çoğu büyüdüğüm yer olan Güney Tirol'den olan sanatçılar da var. Bu sergide gösterilen Viyana'da yaşayan oldukça fazla sayıda İtalyan sanatçı, bu heterojen grubun çeşitliliği, kalitesi ve yaratıcılığı hakkında da iyi bir fikir veriyor. Ayrıca, çeşitli nedenlerle Viyana ile bağlantılı olan, Flavia Bigi, Cristina Calderoni, Chiara Giorgetti ve Luca Sposato gibi İtalya'da yaşayan küçük bir sanatçı seçkisi de mevcut. Son olarak, Linus Riepler, Eva Schlegel ve Erwin Wurm gibi çok takdir ettiğimiz bazı Avusturyalı sanatçılardan da sergiye katılmalarını istedik -Schlegel ve Wurm, Avusturya'nın önde gelen sanatçıları ve dünya çapında çok iyi tanınıyorlar. Ve son olarak, kısmen Viyana ve Berlin'de yaşayan bazı ünlü Türk sanatçıları da sergiye getirebildiğimiz için çok mutluyum, yani Başak Altın, Songül Boyraz, Pınar Öğrenci ve Nazım Ünal Yılmaz’dan bahsediyorum. Böylece bu heyecan verici projede yer alan üç ülkeyi sanatsal düzeyde birleştirdik.
Marcello Farabegoli
Teşekkürler
Sergilenen Sanatçılara, İtalyan Büyükelçi Giorgio Marrapodi, Avusturya Büyükelçisi Gabriele Juen, Türkiye Dışişleri Bakan Yardımcısı Mehmet Kemal Bozay, Türkiye Kültür ve Turizm Bakan Yardımcısı Gökhan Yazgı, İtalyan Büyükelçiliği ekibine -özellikle kültür ofisi başkanı Dario Sabbioni, kültür ataşesi Maria Luisa Scolari ve Şükran Çubuk Erdirik-, Avusturya Büyükelçiliği ekibine -özellikle kültür ataşesi Bastian Würkner-, Avusturya Cumhuriyeti Avrupa ve Uluslararası İlişkiler Federal Bakanlığı'na -özellikle Büyükelçi Christoph Thun-Hohenstein ve Sergiler ve Dijital Medya Birimi Başkanı Thomas Kloiber'e-, ayrıca Avusturya Cumhuriyeti Sanat, Kültür, Kamu Hizmeti ve Spor Federal Bakanlığı'na, CerModern direktörü Zihni Tümer ve ekibine -özellikle Esma Meydan, Fazlı Atas, Ayşe Sude Ordu, Iraz Mursaloğlu ve Oğulcan Ersöz- ve bu serginin tüm destekçilerine – projeyi desteklediği için Sergio Giannella, özellikle Achill & Söhne’den Clemens Haslinger (Erwin Wurm’un çalışması için spor ayakkabılarını bağışladığı için), Bopart’tan Georg Ortner, Seipt Insurance Brooker’dan Walter Stefan Fuchs, Marcus Geiger, Peter Kraus ve Hana Usui.
İletişim:
Marcello Farabegoli
Marcello Farabegoli Projects
Rauscherstr. 12 / 24, 1200 Viyana, Avusturya
www.marcello-farabegoli.net
E office@marcello-farabegpoli.net
M + 43 660 143 52 54